vrijdag 17 mei 2013

Stilstaand leven...

Een collage of een rommeltje zooi bij elkaar. Noem het hoe je het noemen wilt. Maar ook jij hebt een stukje kunst in huis. Is het niet bewust, dan wel onbewust. Want die vieze afwas in de hoek van je kamer of die schoenen en sokken bij elkaar, zijn tegenwoordig ook al kunst te worden. En niet alleen vandaag. Vroeger waren collages van spullen ook al kunst te noemen. Weet je al waar ik het over heb?

Stilleven. Inderdaad. Nee dit is geen verwijt om eens wat stiller te gaan leven. Ik heb het natuurlijk over een kunstvorm. Een stilleven is een schilderij, tekening of foto van levenloze voorwerpen. Het leven is in de kunstvorm dus letterlijk stil.

Een stukje geschiedenis, wees maar niet bang, ik hou het kort. De Romeinen, voor de dames: denk aan Bratt Pitt in de film ‘Troy’, tekende als eerste stillevens. Maar niet met canvasdoeken of velletjes papier op de achtergrond, nee de muur was hun tekenblad. Tot een lange tijd daarna hebben mensen deze kunstvorm geen stillevens genoemd, maar ‘die dingen van glas, tin of aardewerk’. Het zou zo gegrepen kunnen worden uit het dagelijks leven van nu. Want hoe vaak per dag zeg jij wel niet ‘ding’ of ‘dingen’. Niet op een hand te tellen heh, geef toe.

Stillevens hebben verschillende soorten: fruitstukken, bloemschilderijen, ontbijten, taback, jachtstukken, pronken en wetenschappelijke stillevens. Noem het maar op, en je kunt er een stilleven van maken. Tegenwoordig zijn stillevens van werkelijk alles te maken. Grijp maar een stuk of 5 spullen bij elkaar, maak een mooie compositie, klik je hebt een stilleven. Zo simpel als dat. Maar vroeger ging dat er wel iets anders aan toe.

                                

Tegenwoordig ben je al gauw kunstenaar te noemen. Maar een, volgens eigen mening, geweldig stuk. Stop wat centen in de promotie van je stuk en BAM een kunstenaar is geboren. Vroeger was de beste nog niet goed genoeg en was de weg naar de top een stuk hobbeliger dan de asfaltwegen van tegenwoordig. Officieel is iets kunst te benoemen wanneer het uniek is. Dus ook die vingerwerkjes van vroeger voor moeder- en vaderdag, zijn kunst. Had ze nu maar bewaard, misschien waren ze ook geld waard geweest. Niemand minder dan onze eigen Karel Appel geeft het bewijs.

Ga eens op zoek naar je eigen stilleven. Want ook jij hebt gegarandeerd ergens op je kamer, in je huis of op de veranda een kaars met verschillende tierlantijntjes staan. Is het niet vrijwillig dan heeft je vriendin of vriend je er wel toe gedwongen.


Hier een voorbeeldje van mijn eigen gecreƫerde stilleven, oh wacht ik ben nu dus een kunstenaar. Ik denk dat ik het rijksmuseum maar eens even ga bellen. Wie weet hang ik binnenkort naast onze goede ouwe vriend Rembrandt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten