Aan een paar zal het voorbij geschoten zijn vanwege het werk, het naar bed brengen van de kinderen of puur uit desinteresse. Maar het grootste deel van Nederland is afgelopen zaterdag klokslag 8 uur weer even 2 minuten stil geweest. Zie je wel Nederland, het kan!
Ik hoef jullie denk ik niet meer uit te leggen waarvoor we ieder jaar weer opnieuw 2 minuten stil zijn. Maar waarom? Waarom kan het op een afgesproken datum wel, en het overige jaar niet? Heel het jaar door is het hardste geluid nog niet hard genoeg. De radioboxen stuiteren op en neer, maar die volumeknop kan nog wel een tandje hoger. Daarentegen op 4 mei, elk jaar weer, worden alle beetjes geluid zo veel mogelijk gedempt. Allemaal uit eer en respect voor de veteranen en slachtoffers, die voor een beter Nederland gevochten hebben.
In mijn ogen is het tegenwoordig meer te doen om een traditie dan om een herdenking. Wanneer ik let op mijn eigen gedachten tijdens deze 2 minuten stilte. Ja ik doe ook mee, ja. Dan denk ik misschien 1 seconde aan de veteranen en de oorlog, waarna al snel de gedachten volgen over welke kleren ik morgen weer aan moet doen. Want ook ik sta, als elke vrouw ‘s ochtends, weer opnieuw met een groot dilemma voor mijn kledingkast. Zo heb ik dus mijn bedenkingen over de huidige kracht van de 2 minuten stilte. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel respectvol en ook ik blijf zeker mee doen. Maar de kracht en het idee erachter heeft het in mijn ogen al jaren geleden verloren.
Zo dacht de damschreeuwer, van inmiddels al weer 2 jaar geleden, er waarschijnlijk ook over. Geen ziel die, in de jaren na het incident, niet denkt aan deze actie van een duidelijk "aandacht te kort hebbend" persoon. Een actie die zorgde voor vroegtijdige beëindiging van de stilte. Een actie die zorgde voor een intens mooi beeld van een menigte en de vloeiende verspreiding ervan. Ik wil niet zeggen dat ik al een schreeuw aan het oefenen ben voor de dodenherdenking van 2014. Integendeel! Ik vind die 120 seconden rust enorm fijn en ben van mening dat dit vaker mag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten