Wat een optreden was dat. Gisteren, rond tien uur, zat ook ik namelijk aan de buis gekluisterd. Om eerlijk te zijn was ook ik een van de mensen die het liedje in eerste instantie niet heel geweldig vond. Maar tijdens zo’n show en de poespas er omheen krijg je toch altijd weer die nationalistische gevoelens die naar boven komen kruipen. En geef toe, volgens mij ben ik niet de enige. Want ook het k(r)oningslied werd tot de grond toe af gezeken, maar tijdens het zingen, op de laatste Koninginnedag, met z’n allen toch behoorlijk goed ontvangen. Een moment van Nationalistische trots.
Tussen alle extravagante, met licht aangevulde shows die om de songs heen werden gebouwd, was daar Anouk. Door juist haar liedje, ‘Birds’, zo klein mogelijk te houden heeft Anouk in mijn ogen een statement gemaakt. Liedjes hoeven niet over the top en extravert. Tegenwoordig is juist het klein houden van iets, speciaal te noemen.
En Anouk hield het rustig ook. Anouk was relax. Zo kennen we haar ook na al die jaren succes in Nederland. En juist dat heeft volgens mij de doorslag gegeven. Want je zult het ongetwijfeld gezien hebben. Jawel, Nederland is eindelijk weer eens door naar de finale van het Songfestival. Ik zeg niet dat we gaan winnen, want een ronde door is tegenwoordig voor Nederland al een hele prestatie. En ook jij zal vast hebben opgemerkt dat het stemmen van verschillende landen niet altijd even politiek correct gaat. Maar een mooie kans is het zeker. Eentje die we in een lange tijd, 9 jaar om precies te zijn, niet meer hebben gehad. En nu lekker stil en klein houden ook Anouk, maar een oogje openen richting camera mag hier en daar wel.
Ik zal ook zaterdag weer voor de buis, in stilte, mijn nationalistische gevoelens de loop laten. Tot dan!
Mocht je het gemist hebben, door het kijken naar 'jokertjes jawoord' of 'ik ben nog maagd' dan hier het optreden van Anouk tijdens het Songfestival:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten